TIMON

I.

TIMON

Apolloniates, seu Nicenus Philosophus, qui apud Chalcedonem philosophiam et oratoriam exercuit, carus Ptolelemaeo Philadelpho. Scripsit Tragoedias, Comoedias, et Satyras. Ammarulentus et mordas fuit, Sillorum, i. e. dicacitatum scriptor. Item Philosophus, qui opera sua Tiberio inscripsit.

II.

TIMON

Atheniensis, temporibus Peloponnesiaci belli, inhumanus, ac vitans hominum congreslus; praeter univus, Alcibiadis adolescentis Interrogatus autem, quae cum illo causa esset amicitiae: Quod sciam, inquit, illum quandoque multorum malorum Atheniensibus causam futurum. His de causis ab Atheniensibus μτιάνθρωπος est appellatus, quasi genus hominum infensum habens. Sed et mortuo mirum contigit, ut sepulchrum eius, quod erat in litore, mare quasi perosum exundatione ab se abstruserit, longeque expulerit. Erat autem Timon ex eo Atticae populo seu oppid. cui Κολυτὸς nomen. Indidem oriundus Plato Philosophus. Κολυτὸς autem ad radices montis Hymetti iacebat. Patrem habuit Echecratidem, nullâ aliâ re insignem, quam quod Timonem genuit. De hominis moribus nil attinet dicere (verba sunt Tanaqu. Fabri ad Luciani Timonem) cum eam rem Plut. διὰπαρεκβάσεως, in vitâ M. Antonii, absolverit. Hoc addam tantum, Timonem virum bonum fuisle, et moribus adeo factum ad humanitatem, nihil ut ipsô χρηςότερον, nihil benignius exstiterit. Nam quod illum μισάνθρωπον cognominârunt, id hercle perperam faeceêre. Quid ita? inquies. Quia non homines ille, sed feras oderat, quibus aetas illa scatebat. Certe qui Aristophanis fabulas legerit, de his mecum 3. non commutabit verba. Accedat his Platonis testimonium, qui ita scripsit, Ep. 24. inter illas, quae non ita pridem a Leone Allatio vulgatae sunt: Συνέγνων inquit, ὅτι Τίμων οὐκ ἦν ἄρα μισάνθρωπος. Μὴ εὑρίςκων μέντοι ἀνθρώπους οὐκ ἠδυν´ατο θηρία φιλεῖν Exstat eius epitaphium olim a Callimacho scriptum; et item alterum, quod homo providus sibi fecerat. Entibi, ut quidem tali dignum ingeniô est:

Ε᾿νθάδ᾿ ἀποῤῥίψας ψυχην` βαρυδαίμονα κεῖμαι.

Τοὔνεκα δ᾿ οὐ πεύσεσε, κακοὶ δὲ κακῶς ἀπόλοιςθε.

Ait Plut. sepultum fuisse Α᾿λῇϚι, sed cum 2. sint Α᾿λαὶ, locum illum Plut. de Araphenidibus intelligas, non de Aexonidibus: nam priores Α᾿λαὶ ad tribum Aegeidem pertinebant, alterae non item. Nic. Lloydius. Turris, nomine eius insignita extra urbem Athenarum, haud procul locô, quem Academiam olim dixêre, memoratur Iac. Sponio, Itinerar. Part. 2. p. 192.

III.

TIMON

unus ex primis VII. Diaconis.